Tajemniczy ogród

Zamykasz oczy. Siedzisz wygodnie. Oddychasz spokojnie, rytmicznie, we własnym tempie. Słyszysz dźwięki, które dochodzą do ciebie z różnych stron, jednak zupełnie ci one nie przeszkadzają.

Wyobraź sobie, że podchodzisz do szerokiej bramy. Brama jest wysoka, o pięknych kolumnach, po których pną się zielone gałązki bluszczu. Podchodzisz bliżej i już wiesz, że za tą bramą czekają na ciebie prawdziwe cuda. Na szczycie bramy widzisz napisane ozdobnym pismem twoje imię. To jest twoje miejsce.

Z pewnością i ciekawością przekraczasz jej wrota i wchodzisz do przepięknego ogrodu. Jest przestronny, kolorowy, bardzo słoneczny. Wygląda dokładnie tak, jak chciałbyś, aby wyglądał twój ogród.

Słyszysz piękny śpiew ptaków, podziwiasz fruwające wokół ciebie kolorowe motyle. Słyszysz w oddali uspokajające bzyczenie pszczół oraz rechotanie żab z pobliskiej sadzawki. Czujesz, jak delikatny, orzeźwiający wietrzyk dotyka twojej twarzy zapachem słodkich piwonii. Nasycasz się tym błogim zapachem, oddychając spokojnie. Bardzo świadomie. Jakbyś karmił się słodkim deserem o smaku piwonii. Zwróć uwagę na to, jak ten wyborny aromat rozchodzi się po całym twoim ciele. Wraz z każdym kolejnym wdechem dociera do twoich dłoni… rąk… wypełnia twoją głowę, twoje myśli… klatkę piersiową… brzuch… rozchodzi się po udach, kolanach i dociera do stóp… do każdego palca u lewej i prawej stopy…

Czujesz, jak wraz z tym pięknym aromatem stajesz się spokojniejszy, bardziej otwarty na kontakt z przyrodą, gotowy do czerpania energii z otaczającego cię świata.

Zdejmujesz swoje buty i bosymi stopami schodzisz teraz ze ścieżki na miękką trawę. Idziesz powoli dalej, do ławki, która stoi nieopodal w otoczeniu bzów i róż. Na ławce leżą wygodne poduszki, na których możesz usiąść. Kiedy czujesz, że siedzisz już bardzo wygodnie, wystawiasz twarz do słońca. Czujesz przyjemne, ciepłe promienie, które dotykają twojej twarzy… szyi… ramion… okrywają cię, jak miły, puchaty koc…

Możesz oprzeć się wygodnie… Położyć na miękkich poduszkach… Spójrz teraz w górę. Na niebo, które jest błękitne, czyste, bardzo głębokie. Czujesz przyjemną, dającą poczucie wolności przestrzeń, która znajduje się ponad tobą. Podziwiasz piękne, delikatne chmury, które powoli płyną nad twoją głową. Zwróć uwagę na to, jaki mają kształt… jaki kolor… czy są całkiem białe, czy może mają odcień innych barw… A może odbija się w nich światło słońca, tworząc tęczowe smugi? A może widzisz raz po raz przelatujące ptaki, które ganiają się po błękitnym niebie? Zobacz, jak pośród obłoków zaczynają pojawiać się twoje marzenia. To za czym tęsknisz, czego pragniesz… Wszystko to staje się bardzo bliskie i wiesz już, że jesteś w stanie zrealizować swoje plany i nadzieje…

A teraz popatrz na otaczający cię bez… Widzisz jego piękny fioletowy kolor, dostrzegasz małe, delikatne kwiatuszki, czujesz słodki, prowokujący zapach… Rozejrzyj się po otaczającym cię ogrodzie, po obfitości kolorów, kształtów, zapachów i dźwięków… Popatrz na ziemię znajdującą się pod twoja ławką… Czujesz połączenie z całą przyrodą, która cię otacza. Z pulsującą ziemią pod twoimi stopami, która daje ci oparcie, stabilność i pewność siebie… Z roślinami i zwierzętami, które żyją tu wraz z tobą… oraz z niebem i całym kosmosem, który otacza cię opieką i troską… Jesteś częścią tego świata, tak samo ważną jak mały kwiatuszek bzu, jak i ogrom nieograniczonego nieba.

Jesteś spokojny, spełniony. We właściwym miejscu, czasie i przestrzeni. Jesteś zrelaksowany i otwarty. Bierzesz ze świata to, co jest dla ciebie najlepsze, wiesz bowiem, ze masz do tego prawo.

Pozostań jeszcze przez chwilę w tym pięknym ogrodzie. Popatrz jeszcze przez moment na to wszystko, co cię otacza… To jest twój ogród, twoje tajemne miejsce, do którego w każdym momencie życia będziesz mógł powrócić, aby poczuć się lepiej, nabrać energii i uwierzyć w siebie.

A teraz wróć do tego miejsca, w którym aktualnie się znajdujesz… Wiesz, gdzie jesteś, po co tu jesteś, kto ci towarzyszy… Pamiętaj, że przyjemne doznania z ogrodu cały czas są z tobą. Policz w myślach do dziesięciu, a kiedy skończysz, otwórz oczy.

Za inspirację dziękuję jednemu z uczestników Warsztatów Relaksacyjnych – Panu Pawłowi 🙂